Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Białymstoku

UZASADNIENIE

Na podstawie ujawnionego w toku rozprawy materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

P. W. został skazany następującymi prawomocnymi wyrokami:

5.  Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie III K 87/05

9)  za przestępstwo popełnione w dniu 21 sierpnia 2004 r. na podstawie art. 279 § 1 k.k. wymierzono karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

10)  za przestępstwo popełnione w dniu 6 czerwca 2004 r. na podstawie art. 278 § 1 k.k. wymierzono karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

11)  za przestępstwo popełnione w dniu 6 czerwca 2004 r. na podstawie art. 190 § 1 k.k. wymierzono karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, i na mocy art. 42 § 1 k.k. orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 1 (jednego) roku,

12)  za przestępstwo popełnione w dniu 29 sierpnia 2004 r. na podstawie art. 178 § 1 k.k. wymierzono karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności i na mocy art. 42 § 1 k.k. orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 1 (jednego) roku,

13)  za przestępstwo popełnione w dniu 6 czerwca 2004 r. na podstawie art. 157 § 1 k.k. wymierzono karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

14)  za przestępstwo popełnione w dniu 6 czerwca 2004 r. na podstawie art. 157 § 2 k.k. wymierzono karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

15)  za przestępstwo popełnione w dniu 6 czerwca 2004 r. na podstawie art. 157 § 2 k.k. wymierzono karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

16)  za przestępstwo popełnione w dniu 25 sierpnia 2004 r. na podstawie art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 291 § 1 k.k. wymierzono karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Na mocy art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierzono karę łączną 2 (dwóch) lat i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności. Orzeczono obowiązek naprawienia szkody. Na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności orzeczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od 29 sierpnia 2004 r. do 22 grudnia 2005 r.

6.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 8 sierpnia 2008 r. w sprawie XV K 107/08

3)  za przestępstwo popełnione w okresie od stycznia do 15 marca 2007 r. na mocy art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 33 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierzono karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny po 20 (dwadzieścia) złotych,

4)  za przestępstwo popełnione w okresie od stycznia do 15 marca 2007 r. na mocy art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 k.k. wymierzono karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny po 20 (dwadzieścia) złotych.

Na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. orzeczono karę łączną 2 (dwóch) lat i dwóch miesięcy pozbawienia wolności i 200 (dwustu) stawek dziennych grzywny po 20 (dwadzieścia) złotych. Orzeczono przepadek korzyści pochodzącej z przestępstwa. Na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniach od 23 lipca 2008 r. do 8 sierpnia 2008 r.

7.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 13 lipca 2010 r. w sprawie XV K 397/10 za przestępstwo popełnione w dniu 25 listopada 2009 r. na mocy art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierzono karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i 100 (stu) stawek dziennych po 30 (trzydzieści) złotych.

8.  Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 24 października 2012 r. w sprawie III K 17/12

8)  za przestępstwo popełnione w dniu 18 czerwca 2010 r. na podstawie art. 280 § 2 k.k. w zw. art. 64 § 1 k.k. wymierzono karę 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

9)  za przestępstwo popełnione w dniu 21 czerwca 2010 r. na podstawie art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 282 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. wymierzono karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

10)  za przestępstwo popełnione w dniu 8 lipca 2010 r. na podstawie art. 289 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. wymierzono karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

11)  za dwa przestępstwa popełnione w nocy z 1 na 2 września 2010 r. i w nocy z 14 na 15 września 2010 r. na podstawie art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierzono karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

12)  za przestępstwo popełnione w dniu 18 września 2010 r. na podstawie art. 178 § 4 k.k. wymierzono karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

13)  za przestępstwo popełnione w dniu 22 października 2010 r. na podstawie art. 291 § 1 k.k. wymierzono karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

14)  za przestępstwo popełnione w dniu 22 października 2010 r. na podstawie art. 276 k.k. wymierzono karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności.

Na mocy art. 91 § 2 k.k. i art. 86 § 1 k.k. orzeczono karę łączną 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności. Orzeczono obowiązek naprawienia szkody. Na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono okres zatrzymania w dniach od 28 czerwca 2010 r. do 30 czerwca 2010 r.

Sąd Apelacyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 7 marca 2013 r. w sprawie II Aka 37/13 zmienił powyższy wyrok w ten sposób, że:

4)  uchylił orzeczenie o karze łącznej,

5)  uniewinnił oskarżonego od popełnienia czynów z pkt. 5, 6 i 7,

6)  na mocy art. 91 § 2 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. orzekł karę łączną 4 (czterech) lat pozbawienia wolności.

Skazany złożył wniosek o wydanie wyroku łącznego i połączenie kar orzeczonych wyrokami wydanymi w sprawach XV K 107/08 i XV K 397/10 Sądu Rejonowego w Białymstoku oraz wyrokiem w sprawie III K 17/12 Sądu Okręgowego w Białymstoku.

Sąd zważył, co następuje:

Wniosek skazanego jest częściowo zasadny – w zakresie, w jakim zmierzał do wydania wyroku łącznego oraz połączenia kary orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 13 lipca 2010 r. w sprawie XV K 397/10 z częścią z kar orzeczonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 24 października 2012 r. w sprawie III K 17/12. Wniosek nie mógł natomiast zyskać aprobaty Sądu w zakresie połączenia kary orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 8 sierpnia 2008 r. w sprawie XV K 107/08. Z uwagi na brak wcześniejszych rozstrzygnięć dotyczących połączenia kar orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie III K 87/05 Sąd objął postępowaniem z urzędu kary orzeczone w tej sprawie.

I

Zgodnie z art. 85 k.k. podstawą do orzeczenia kary łącznej jest pozostawanie przestępstw w realnym zbiegu. W realnym zbiegu pozostaje dwa lub więcej przestępstw popełnionych przed wydaniem pierwszego, chociażby nieprawomocnego wyroku, co do któregokolwiek z tych przestępstw.

Pierwsze chronologicznie przestępstwo pozostające w zbiegu z innymi skazany popełnił w dniu 25 listopada 2009 r. Został za nie skazany na karę pozbawienia wolności i karę grzywny wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 13 lipca 2010 r. w sprawie XV K 397/10.

Kolejnych przestępstw skazany dopuścił się w dniach 18 czerwca 2010 r., 21 czerwca 2010 r., 8 lipca 2010 r. oraz w nocy z 1 na 2 września 2010 r. i w nocy z 14 na 15 września 2010 r. Za te przestępstwa został skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 24 października 2012 r. w sprawie III K 17/12, zmienionym później wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 7 marca 2013 r. w sprawie II Aka 37/13.

Pierwszym nieprawomocnym wyrokiem dotyczącym jednego z wymienionych wyżej przestępstw był wyrok Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 13 lipca 2010 r. w sprawie XV K 397/10. Przestępstwa popełnione przez skazanego przed 13 lipca 2010 r. pozostają w realnym zbiegu. Popełnione później nie tworzą zbiegu z wcześniejszymi.

W realnym zbiegu pozostają: przestępstwo popełnione 25 listopada 2009 r., za które P. W. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 13 lipca 2010 r. w sprawie XV K 397/10 oraz trzy przestępstwa popełnione w dniach 18 czerwca 2010 r., 21 czerwca 2010 r. i 8 lipca 2010 r. opisane w pkt. I ppkt. 1, ppkt. 2 i ppkt. 3 wyroku Sądu Okręgowego w Białymstoku w sprawie III K 17/12. Przestępstwa popełnione w nocy z 1 na 2 września i w nocy z 14 na 15 września 2010 r. tworzące ciąg (wymienione w pkt. 1 ppk. 4 wyroku Sądu Okręgowego w Białymstoku w sprawie III K 17/12) nie pozostają w realnym zbiegu z popełnionymi wcześniej przestępstwami, ponieważ zostały popełnione po wydaniu pierwszego wyroku skazującego, czyli po 13 lipca 2010 r.

Sąd mógł wymierzyć skazanemu karę łączną w granicach od najsurowszej z wymierzonych kar jednostkowych do sumy wszystkich wymierzonych kar. Najsurowszą karą jednostkową była kara 3 lar i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Suma wszystkich kar to 7 lat pozbawienia wolności.

Wymierzając skazanemu karę łączną Sąd miał na uwadze związek zachodzący pomiędzy poszczególnymi zbiegającymi się przestępstwami oraz zapobiegawcze i wychowawcze cele kary. Skazany popełnił przestępstwa w krótkim okresie czasu – dopuścił się czterech przestępstw w okresie niecałych dziewięciu miesięcy. Niewątpliwie zachodzi związek czasowy pomiędzy popełnionymi przez niego przestępstwami. Przestępstwa popełnione przez skazanego godziły w większości w mienie, ale jedno z nich było skierowane przeciwko zdrowiu publicznemu – wolności społeczeństwa od nałogu narkomanii. Przestępstwa, które popełnił P. W. były przestępstwami podobnymi, bo zostały popełnione w celu osiągnięcie korzyści majątkowej. Wyjątkiem jest czyn z art. 289 § 2 k.k. Wymienione wyżej okoliczności przemawiały za zastosowaniem przy wymiarze kary łącznej zasady asperacji. Za zastosowaniem tej zasady przemawiały również cele zapobiegawcze i wychowawcze kary. Przestępstwa przeciwko mieniu, których dopuścił się skazany, zostały przez niego popełnione w warunkach powrotu do przestępstwa. W tym stanie należało uznać, że nie można zastosować przy wymiarze kary łącznej zasady absorpcji. Na korzyść skazanego przemawia jego zachowanie w trakcie odbywania kary. Jego stosunek do popełnionych przestępstw jest coraz bardziej krytyczny. W tym stanie rzeczy Sąd jedynie nieznacznie obostrzył skazanemu najsurowszą z wymierzonych kar. Kara 3 lat i 9 miesięcy pozbawienia wolności jest karą wystarczającą, aby skłonić skazanego do przestrzegania porządku prawnego po jej odbyciu.

Dwa przestępstwa, za które skazano P. W. wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku w sprawie III K 17/12 – przestępstwa popełnione w nocy z 1 na 2 września 2010 r. i w nocy z 14 na 15 września 2010 r. nie pozostają w realnym zbiegu z pozostałymi. Wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 7 marca 2013 r. w sprawie II Aka 37/13 połączono karę jednostkową wymierzoną za te przestępstwa z pozostałymi karami jednostkowymi wymierzonymi skazanemu wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku w sprawie III K 17/12. Wobec wymierzenia nowej kary łącznej, uwzględniającej wcześniej zapadły wyrok w sprawie XV K 397/10 Sądu Rejonowego w Białymstoku, należało rozwiązać karę łączną wymierzoną wymienionym wyżej wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku. Skoro ciąg przestępstw popełnionych w nocy z 1 na 2 września 2010 r. i w nocy z 14 na 15 września 2010 r. nie pozostaje w realnym zbiegu z pozostałymi przestępstwami, to wymierzona za ten ciąg przestępstwa kara (pkt. I pptk. 4 wyroku Sądu Okręgowego w Białymstoku w sprawie III K 17/12) nie może zostać połączona z innymi karami. Skazany oprócz kary łącznej wymierzonej wyrokiem w niniejszej sprawie będzie odbywał odrębnie tę karę.

Na poczet orzeczonej kary łącznej zaliczono skazanemu okresy rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawach, w których orzeczono kary podlegające łączeniu. Zaliczeniu podlegały okresy zatrzymania w związku ze sprawą III K 17/12 w dniach od 28 do 30 czerwca 2010 r. oraz okres odbytej kary pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie XV K 397/10, tj. okres od 9 listopada 2011 r. do 9 listopada 2012 r.

II

Część przestępstw popełnionych przez skazanego nie pozostawała w realnym zbiegu z pozostałymi. Ponownie należy odwołać się do treści art. 85 k.k., z którego wynika, że w realnym zbiegu pozostają jedynie te przestępstwa, które zostały popełnione przed wydaniem pierwszego choćby nieprawomocnego wyroku, za którekolwiek z nich. Rozumując a contrario – przestępstwa popełnione po wydaniu pierwszego nieprawomocnego wyroku nie pozostają w zbiegu z przestępstwami poprzedzającymi ten wyrok.

P. W. w 2004 r. popełnił szereg przestępstw, za które został skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie III K 87/05 r.

P. W. popełnił tez dwa przestępstwa 15 marca 2007 r. Został za nie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 8 sierpnia 2008 r. w sprawie XV K 107/08. Przestępstwa popełnione 15 marca 2007 r. miały miejsce już po wydaniu wcześniejszego wyroku, czyli Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie III K 87/05. Nie zachodzi zatem realny zbieg przestępstw.

Natomiast wyrok Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 8 sierpnia 2008 r. w sprawie XV K 107/08 był wcześniejszy niż przestępstwa popełnione w roku 2009 i 2010. Przestępstwa popełnione 15 marca 2007 r. nie zbiegają się ani z wcześniejszymi przestępstwami, ani z późniejszymi.

Zgodnie z art. 572 k.p.k. wobec braku podstaw do orzeczenia kary łącznej a co za tym idzie do wydania wyroku łącznego w tym zakresie postępowanie karne należało umorzyć.

III

O kosztach obrony z urzędu orzeczono na podstawie § 14 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tj. Dz.U.2013.461).

Skazany od 9 listopada 2011 r. odbywa orzeczone wobec niego kary pozbawienia wolności, wobec czego przebywa w jednostkach penitencjarnych. Nie posiada dochodów, ani majątku umożliwiających zapłatę kosztów sądowych. Dlatego zgodnie z art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił go od ich ponoszenia