Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

V U 140/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Białymstoku z 2013-04-10

Sygn. akt V U 140/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 kwietnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Białymstoku

V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Helena Mironiuk

Protokolant: Anna Filipowicz

po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2013 roku w Białymstoku

sprawy M. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o rentę socjalną

na skutek odwołania M. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 15 stycznia 2013 roku

Nr (...)

Zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje M. M. rentę socjalną od dnia 1 listopada 2012 roku na okres 2 lat.

Sygn. Akt V U 140/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15 stycznia 2013 roku ZUS/O w B. odmówił M. M. prawa do renty socjalnej , które ustało z dniem 31.10.2012 r. wskazując na orzeczenie komisji lekarskiej ZUS, które nie stwierdziło całkowitej niezdolności do pracy.

W odwołaniu od decyzji M. M. wskazując na istniejące schorzenia i brak poprawy stanu zdrowia wnosił o przyznanie uprawnień do renty .

W uzasadnieniu odwołania podał, iż stan jego zdrowia nie został właściwie oceniony przez komisję lekarską, jest osobą niezdolną do pracy a brak świadczenia uniemożliwia korzystanie z opieki lekarskiej.

Sad Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 4 ust.1 ustawy z 27.06.2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. Nr 135 poz.1268) renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu , które powstało :

- przed ukończeniem 18 roku życia;

- w trakcie nauki w szkole wyższej przed ukończeniem 25 roku życia;

- w czasie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej, przy czym prawo do renty, które ustało z powodu ustąpienia niezdolności do pracy, podlega przywróceniu, jeżeli w ciągu 18 miesięcy od ustania prawa do renty ubezpieczony ponownie stał się niezdolny do pracy.

W celu ustalenia czy z powodu naruszenia sprawności organizmu i braku rokowań odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu odwołujący jest osobą całkowicie niezdolną do pracy zarobkowej od kiedy i na jaki okres Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych z zakresu neurologii i ortopedii, którzy po rozpoznaniu przepukliny oponowo – rdzeniowej SI-S2, stanu po zaopatrzeniu chirurgicznym w okresie noworodkowym, stanu po założeniu zastawki, podentza z powodu wodogłowia wewnętrznego, wysiłkowego nieotrzymania moczu, wrodzonego zniekształcenia obu stóp , stanu po korekcji operacyjnej , stopy lewej końsko – szpotawej, stopy prawej płasko koślawej, palców młotkowatych obu stóp, przewlekłego zapalenia kości śródstopia prawego z czynnymi przetokami stwierdzili, iż wskazują one na całkowitą niezdolność do pracy od dnia wstrzymania renty przez ZUS na okres 2 lat.

W uzasadnieniu opinii biegli wskazali , iż pomimo ukończenia szkoły zawodowej w kierunku mechanika maszyn i urządzeń rolniczych odwołujący nie ma szansy na możliwość pracy w tym zawodzie.

Charakter takiego zatrudnienia wymaga długiego stania, chodzenia, pozostawania w pobliżu urządzeń znajdujących się w ruchu . Stan zdrowia nie uległ poprawie w ciągu ostatnich lat a był on wcześniej podstawą do orzekania przez organ rentowy całkowitej niezdolności do pracy.

Opinia biegłych sporządzona została po uprzednim badaniu odwołującego i analizie jego dokumentacji medycznej. Jest obiektywna, przekonująco uzasadniona i zasługuje na uwzględnienie.

Biegli wskazali na wielość powyższych schorzeń fakt, że były one podstawą do przyznania uprawnień do renty , do dnia 31.10.2012 r. a także na brak poprawy stanu zdrowia.

Także w swoim odwołaniu M. M. wskazuje na liczne schorzenia poza opisanymi w opinii biegłych, które utrudniają czynności dnia codziennego i uniemożliwiają wykonywanie pracy zarobkowej.

Powyższe ustalenia wskazują na obiektywność opinii , niezasadność zastrzeżeń organu rentowego i całkowitą niezdolność odwołującego do wykonywania pracy zarobkowej.

Mając powyższe na uwadze należało uznać odwołanie za zasadne, zmienić decyzję organu rentowego i z mocy art. 477 14 § 2 kpc orzec jak w wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Celina Waszczeniuk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Białymstoku
Osoba, która wytworzyła informację:  Helena Mironiuk
Data wytworzenia informacji: