Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Białymstoku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 czerwca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Białymstoku

V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA w SO Stanisław Stankiewicz

Protokolant: Bożena Radziusz

po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2013 roku w Białymstoku

na rozprawie

sprawy T. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania T. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 31 stycznia 2013 roku

Nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje T. B. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 22 listopada 2012 roku do 31 stycznia 2014 roku.

Sygn. akt VU 336/13

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. decyzją z dnia 31.01.2013 r. odmówił przyznania T. B. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ komisja lekarska uznała go za zdolnego do pracy.

W odwołaniu od tej decyzji wnioskodawca zarzucił organowi rentowemu dokonanie błędnej oceny stanu jego zdrowia. Jest on zły i nie pozwala mu na wykonywanie pracy umysłowej. Na prawe oko bardzo słabo widzi a na lewe niewiele lepiej. Nie może odczytywać treści dokumentów. Nie widzi tekstu i wykresów na ekranie komputera. W XI 2012 r. miał operację prawego oka. Na podstawie takich zarzutów wniósł o przyznanie mu prawa do renty.

Sąd Okręgowy w Białymstoku ustalił i zważył, co następuje:

Odwołanie T. B. jest zasadne.

Z akt rentowych wnioskodawcy wynika, że wniosek o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy złożył w dniu 29.11.2012 r. Od 9.07.1979 r. jest zatrudniony w Zakładzie (...) sp. z o.o. w B.. Obecnie zajmuje stanowisko specjalisty do spraw produkcji pomocniczej. Orzeczeniem komisji lekarskiej z 24.01.2013 r. został uznany za zdolnego do pracy. W następstwie tego Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Ze względu na treść odwołania Sąd dopuścił dowód z opinii biegłej z zakresu okulistyki.

Po zbadaniu wnioskodawcy biegła rozpoznała u niego: średniego stopnia krótkowzroczność obu oczu, niskiego stopnia astygmatyzm obu oczu, naczyniak naczyniówki prawego oka, stan po terapiach fotodynamicznych tego oka, zwyrodnienie siatkówki prawego oka i początkową zaćmę w obu oczach.

Według biegłej ubezpieczony jest praktycznie jednooczny. Zmiany w prawym oku mają charakter nieodwracalny. Mogą pogorszyć się. Uznała T. B. za częściowo niezdolnego do pracy od 22.11.2012 r. do 31.01.2014 r. ze względu na to, że stan jego zdrowia może jeszcze ulec zmianie na niekorzyść i potrzebna będzie zmiana kwalifikacji. Wymaga stałego leczenia i kontroli okulisty.

Organ rentowy zakwestionował opinię takiej treści. Ubezpieczony ma wadę wzroku od dzieciństwa. Pomimo swojej niepełnosprawności nadal pracuje ma tym samym stanowisku. Brak jest więc podstaw do uznania go za niezdolnego do pracy.

W aktach rentowych znajduje się kserokopia orzeczenia (...) z 16.11.1973 r. Ubezpieczony został wówczas zaliczony do II grupy inwalidów od urodzenia. Okoliczność ta nie ma – zdaniem Sądu – w niniejszej sprawie większego znaczenia. Należy bowiem pamiętać, że przyczyną odmowy przyznania T. B. prawa do renty nie było jego inwalidztwo powstałe przed objęciem ubezpieczeniem tylko jego brak tj. brak nawet częściowej niezdolności do pracy. Także z pisemnej opinii biegłej nie wynika aby był on niezdolny do pracy co najmniej od 1973 r.

Dr I. B. na rozprawie w dniu 24.06.2013 r. dodatkowo podała, że naczyniak w prawym oku powstał w 2009 r. Noszenie przez ubezpieczonego okularów nie poprawia widzenia. Może dziennie czytać najwyżej 2 godziny. Jej zdaniem, jest niezdolny do pracy.

Sąd uznał jej opinię za logiczną i przekonującą.

Zgodnie z art.57 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych warunkiem przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy jest stwierdzenie istnienia u ubezpieczonego co najmniej częściowej niezdolności do pracy.

Ubezpieczony skutecznie udowodnił, że spełnia ten warunek. Pozostałe warunki nie były kwestionowane przez organ rentowy. W tej sytuacji należało zmienić zaskarżoną decyzję i przyznać mu rentę od 22.11.2012 r. do 31.01.2014r.

Stąd też mając na uwadze powyższe Sąd na mocy art.477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.