Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII Ka 765/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Białymstoku z 2013-10-22

Sygn. akt VIII Ka 765/ 13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2013 roku

Sąd Okręgowy w Białymstoku VIII Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Wiesław Oksiuta

Protokolant Agnieszka Malewska

przy udziale Prokuratora Marka Moskala

po rozpoznaniu w dniu 22 października 2013 roku

sprawy P. R.

oskarżonego o czyn z art. 177 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Białymstoku

z dnia 17 lipca 2013 roku sygn. akt XV K 730 / 13

I.  Zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że w punkcie I części dyspozytywnej wyroku uzupełnia kwalifikację prawną o art. 67 § 1 kk.

II.  W pozostałym zakresie wyrok w zaskarżonej części utrzymuje w mocy.

III.  Zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

UZASADNIENIE

P. R.został oskarżony o to, że w dniu 09 lutego 2013r. w (...)na ulicy (...)skrzyżowanie z ulicą (...)prowadząc samochód marki (...) nr rej. (...)spowodował wypadek w ruchu drogowym w ten sposób, że umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa nie stosował się do sygnalizacji świetlnej światło czerwone dla jego kierunku ruchu, po czym wjechał na skrzyżowanie z ulica (...)wyniku czego doprowadził do zderzenia z prawidłowo poruszającym się pojazdem marki (...) nr rej. (...)jadącym ulicą (...)w kierunku ulicy (...)w wyniku czego pasażer pojazdu (...) W. O.doznał obrażeń w postaci obustronnego nieprzemieszczonego złamania łuku kręgu C7, przy czym uszkodzenia powyższe naruszyły czynności narządu ciała na czas przekraczający 7 dni, tj. o czyn z art. 177§1 k.k.

Sąd Rejonowy w Białymstoku wyrokiem z dnia 17 lipca 2013 roku w sprawie o sygn. akt XV K 730/13, na mocy art. 66§1 i 2 k.k. postępowanie karne o czyn z art. 177§1 k.k. wobec P. R. warunkowo umorzył na okres próby wynoszący 1 (jeden) rok.

Na mocy art. 67§3 k.k. zasądził od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego W. O. kwotę 500 (pięciuset) złotych tytułem częściowego naprawienia szkody płatnej w terminie 1 (jednego) miesiąca od daty uprawomocnienia się wyroku.

Zasądził na rzecz Skarbu Państwa od oskarżonego kwotę 60 złotych tytułem opłaty oraz obciążył go pozostałymi kosztami postępowania w wysokości 138,17 złotych.

Powyższy wyrok, na podstawie art. 427§1 i 2 k.p.k., art. 438 pkt 2 k.p.k. w części dotyczącej orzeczenia o środku probacyjnym, na niekorzyść oskarżonego P. R., zaskarżył prokurator. Na podstawie art. 427§1 i 2 k.p.k., art. 438 pkt 2 k.p.k. wyrokowi temu zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego, a mianowicie:

- art. 67§1 k.k., polegającą na nie powołaniu jako podstawy określenia okresu próby na, który warunkowo umorzono postępowanie wobec P. R..

- art. 67§3 k.k. poprzez niezasadne zasądzenie od P. R. na rzecz pokrzywdzonego W. O. kwotę 500 zł tytułem częściowego naprawienia szkody, podczas gdy w następstwie działania oskarżonego nie powstała szkoda w sensie majątkowym.

Na podstawie art. 437§1 i 2 k.p.k. wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna w zakresie, w jakim wskazuje na naruszenie przez Sąd I instancji prawa materialnego, a mianowicie art. 67§1 k.k. W pozostałym zakresie jest niezasadna i nie zasługuje na uwzględnienie.

Rację ma mianowicie rzecznik oskarżenia, że Sąd Rejonowy warunkowo umarzając, na podstawie art. 66§1 i 2 k.p.k. postępowanie karne wobec P. R. na okres próby wynoszący 1 rok nie wskazał podstawy prawnej, na jakiej ten okres próby mu wyznaczył ( notabene sam dostrzegł to uchybienie w uzasadnieniu wyroku). Jak również sam wskazał, że kwestię tę reguluje przepis art. 67§1 k.k., zgodnie z którym warunkowe umorzenie następuje na okres próby, który wynosi od roku do 2 lat i biegnie od uprawomocnienia się orzeczenia.

Mając na uwadze powyższe, zaskarżony wyrok należało zmienić w ten sposób, że w punkcie I części dyspozytywnej wyroku uzupełnić kwalifikację prawną o art. 67§1 k.k. Dlatego też orzeczono, jak w punkcie I sentencji niniejszego wyroku.

Jednocześnie Sąd Okręgowy nie podzielił drugiego z zarzutów sformułowanych w apelacji przez prokuratora, a mianowicie obrazy art. 67§3 k.k.

Zgodnie z treścią tego przepisu umarzając warunkowo postępowanie karne, sąd zobowiązuje sprawcę do naprawienia szkody w całości albo w części.

Argumentując zasadność podniesionego zarzutu apelujący wskazał, że skoro w następstwie działania oskarżonego nie powstała szkoda w sensie majątkowym nie jest możliwym zasądzenie obowiązku, o którym mowa w treści art. 67§3 k.k.

W ocenie Sądu Odwoławczego nie sposób zgodzić się ze apelującym, którego rozumowanie zmierza do stwierdzenia, iż pojęcie szkody na gruncie art. 67§3 k.k. obejmuje jedynie szkodę majątkową, wyłączając z jego zakresu szkodę niemajątkową, czyli krzywdę. Po pierwsze trudno znaleźć racjonalny powód dla którego ustawodawca, w zakresie instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego, miałby wyłączyć możliwość naprawienia szkody niemajątkowej, skoro i tak w pewien sposób premiuje oskarżonego – warunkowym umorzeniem postępowania. Z drugiej zaś strony środek probacyjny w postaci warunkowego umorzenia postępowania, jest przecież dla sprawcy szansą na zmianę dotychczasowego postępowania, w tym naprawienia w całości szkody dla pokrzywdzonego, czy to o charakterze majątkowym, czy niemajątkowym. Podkreślić należy, że zobowiązanie sprawcy do naprawienia szkody określone w art. 67§3 k.k. pełni nie tylko funkcje sprawiedliwościowe, ale również funkcje kompensacyjne.

Bez wątpienia zatem użyte w art. 67§3 k.k. pojęcie szkody należy rozumieć szeroko, tj. że mieści się w nim również szkoda na osobie o charakterze niemajątkowym (porównaj A. Zoll, Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz. Tom I. Komentarz do art. 67 k.k., Zakamycze 2004, porównaj także Łukaszewicz Maciej, Ostała Andrzej Obowiązek naprawienia szkody – wybrane zagadnienia, Prokuratura i Prawo 2001/9/54).

Reasumując stwierdzić należy, że Sąd Rejonowy nie dopuścił się obrazy art. 67§3 k.k. zobowiązując oskarżonego P. R. do naprawienia w części szkody niemajątkowej (krzywdy) jaką rzeczywiście poniósł pokrzywdzony W. O. wskutek przypisanego oskarżonemu zachowania.

Jedynie na marginesie zaznaczyć należy, że rozstrzygnięciem zawierającym zobowiązanie sprawcy do uiszczenia na rzecz pokrzywdzonego kwoty 500 złotych tytułem częściowego naprawienia szkody Sąd Rejonowy uwzględnił w całości postulat sformułowany przez prokuratora we wniosku o warunkowe umorzenie postępowania karnego wobec P. R. (k. 39).

Nie podzielając zatem stanowiska apelującego prokuratora w tym zakresie, Sąd Okręgowy orzekł, jak w punkcie II sentencji wyroku.

Kierując się względami słuszności, w szczególności biorąc pod uwagę istotę zmian dokonanych w rozstrzygnięciu Sądu Rejonowego, na podstawie art. 624§1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. Sąd Okręgowy zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Iwona Sacharewicz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Białymstoku
Osoba, która wytworzyła informację:  Wiesław Oksiuta
Data wytworzenia informacji: