Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Białymstoku

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

P. C. został skazany prawomocnymi wyrokami:

1. Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 19 lutego 2009 r. sygn. akt XV K 1872/08
za czyn popełniony w nocy z 14 na 15 września 2008 r. na mocy art. 279 § 1 k.k. w zw.
z art. 33 § 2 k.k. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i grzywny w wymiarze
50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych po 20 (dwadzieścia) złotych każda, wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata, na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności
w sprawie w dniu 16 września 2008 r., przyjmując jeden dzień pozbawienia wolności
za równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny, postanowieniem z dnia 21 marca 2012 r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności;

2. Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 3 czerwca 2009 r. sygn. akt XV K 358/09
za czyny:

1) popełniony w dniu 1 października 2008 r. na mocy art. 279 § 1 k.k. na karę
1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

2) popełniony w dniu 1 października 2008 r. na mocy art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

3) popełniony w dniu 25 października 2008 r. na mocy art. 278 § 1 k.k. na karę
6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, orzeczono karę łączną 1 (jednego) roku
i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 4 (cztery) lata, postanowieniem z dnia 29 lutego 2012 r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności;

3. Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 3 września 2010 r. sygn. akt XV K 589/10 , zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 20 grudnia 2010 r. sygn. akt VIII Ka 780/10 za czyny:

1) popełnione w dniach 25 listopada 2009r., 29 listopada 2009 r. i 1 grudnia 2009 r.
na mocy art. 245 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

2) popełniony w dniu 1 grudnia 2009 r. na mocy art. 190 § 1 k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, orzeczono karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono
na okres próby wynoszący 4 (cztery) lata, na mocy art. 71 § 1 k.k. orzeczono karę grzywny w wysokości 100 (sto) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda, postanowieniem z dnia 3 sierpnia 2012 r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności;

4. Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 27 czerwca 2011 r. sygn. akt III K 79/11
za czyny:

1) popełniony w dniu 3 grudnia 2010 r. na mocy art. 280 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. na karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności,

2) popełnione w dniu 3 grudnia 2010 r. na mocy art. 197 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k.
na karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

3) popełniony w dniu 3 grudnia 2010 r. na mocy art. 191 § 1 k.k. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

4) popełnione w bliżej nieustalonym dniu w miesiącu marcu 2010 r., od 13 maja
do 19 maja 2010 r., od 14 października do 18 października 2010 r., od 17 października
do 18 października 2010 r., 9 listopada 2010 r. na mocy art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

5) popełniony w okresie od 4 do 5 kwietnia 2010 r. na mocy art. 288 § 1 k.k. na karę
6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

6) popełniony w dniu 17 września 2010 r. na mocy art. 197 § 2 k.k. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

7) popełniony w okresie od 3 października do 4 października 2010 r. na mocy art. 278 § 1 k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

8) popełniony w dniu 9 listopada 2010 r. na mocy art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

orzeczono karę łączną 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności, na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie
od dnia 9 grudnia 2010 roku do dnia 27 czerwca 2011 roku, postanowieniem z dnia
10 grudnia 2013 r. sygn. akt III Ko 468/13 Sąd Okręgowy stwierdził, że czyn popełniony
w okresie od 4 do 5 kwietnia 2010 r. (ppkt 5) kwalifikowany z art. 288 § 1 k.k. stanowi wykroczenie z art. 124 § 1 k.w. i zamienił karę pozbawienia wolności w wymiarze
6 (sześciu) miesięcy na karę 30 (trzydziestu) dni aresztu oraz, że czyn popełniony
w okresie od 3 do 4 października 2010 r. (ppkt 7) kwalifikowany z art. 278 § 1 k.k. stanowi wykroczenie z art. 119 § 1 k.w. i zamienił karę pozbawienia wolności
w wymiarze 6 (sześciu) na karę 30 (trzydziestu) dni aresztu

Z art. 569 § 1 Kodeksu postępowania karnego wynika, że sąd wydaje wyrok łączny, jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej. Z kolei warunki orzeczenia kary łącznej określa przepis art. 85 Kodeksu karnego, który stanowi, że jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu sąd orzeka karę łączną biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa.

Analizując daty wydania wyroków i daty popełnienia czynów, za które tymi wyrokami został skazany P. C. Sąd uznał, że warunki temporalne określone w art. 85 k.k. spełniają dwa pierwsze wyroki, tj. wyroki Sądu Rejonowego w Białymstoku
w sprawach XV K 1872/08 oraz XV K 358/09. Wszystkie czyny, za które został tymi wyrokami skazany P. C. zostały popełnione przed datą wydania pierwszego wyroku.

Wyroki te spełniają również pozostałe przesłanki określone w art. 85 k.k., a mianowicie wyrokami tymi orzeczono kary podlegające łączeniu.

Wyrokiem z dnia z dnia 19 lutego 2009 r. sygn. akt XV K 1872/08 orzeczono karę
1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz grzywnę w wymiarze 50 stawek dziennych przyjmując wysokość jednej stawki za równoważną kwocie 20 złotych. Wprawdzie wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 lata, jednakże postanowieniem z dnia 21 marca 2012 r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności.

Wyrokiem z dnia 3 czerwca 2009 r. sygn. akt XV K 358/09 wymierzono kary 1 (jednego) roku, 1 (jednego) roku, 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, karę łączną 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 4 lata, a następnie postanowieniem z dnia 29 lutego 2012 r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności. .

Łączeniu zatem podlegały kary pozbawienia wolności.

W odniesieniu do dwóch pozostałych wyroków, mając na uwadze wyżej wskazaną argumentację Sąd uznał, że warunki do orzeczenia kary łącznej zachodzą w stosunku do kar orzeczonych za czyny będące przedmiotem rozpoznania w sprawie III K 79/11 popełnione
w dniach 3 grudnia 2010 r. (pkt 4 ppkt 1, 2 i 3), w bliżej nieustalonym dniu w miesiącu marcu 2010 r., od 13 maja do 19 maja 2010 r., od 14 października do 18 października 2010 r., od 17 października do 18 października 2010 r., 9 listopada 2010 r. (pkt 4 ppkt 4), 17 września 2010 r. (pkt 4 ppkt 6), 9 listopada 2010 r. (pkt 4 ppkt 8).

Wymiar kary łącznej określa art. 86 § 1 Kodeksu karnego. Zgodnie z jego treścią,
przy orzekaniu kary łącznej mogą mieć zastosowanie różne systemy m.in.: system kumulacji, polegający na podsumowaniu (skumulowaniu) kar wymierzonych za zbiegające się przestępstwa, system absorpcji (pochłaniania), według którego najsurowsza z kar wymierzonych staje się karą łączną, system asperacji (podwyższenia), w którym najwyższa kara jednostkowa podlega zaostrzeniu w przyjęty przez ustawodawcę sposób

Zgodnie z art. 86 § 1, mającym podstawowe znacznie dla regulacji omawianej problematyki, dolną granicę kary łącznej wyznacza najwyższa z kar wymierzonych za jedno z pozostających w zbiegu przestępstw. Górną granicę kary łącznej tworzą dwa kryteria: suma kar orzeczonych za poszczególne przestępstwa oraz wskazany wyraźnie w ustawie maksymalny wymiar kar poszczególnego rodzaju.

Jakkolwiek - zgodnie z art. 86 § 1 k.k. - przy orzekaniu kary łącznej możliwe jest zastosowanie zarówno zasady pełnej absorpcji, jak i zasady pełnej kumulacji, to jednak należy pamiętać, że zastosowanie każdej z tych zasad jest rozstrzygnięciem skrajnym, które może być stosowane wyjątkowo i wymaga wnikliwego umotywowania w uzasadnieniu wyroku (por. wyrok SN z dnia 2 grudnia 1975 r., Rw 628/75, OSNKW 1976, nr 2, poz. 33).
W szczególności zasada absorpcji przy wymierzaniu kary łącznej może być zastosowana, gdy pomiędzy poszczególnymi przestępstwami zachodzi bliski związek przedmiotowy
i podmiotowy, a przesłanka prognostyczna pozwala na stwierdzenie, że kara łączna
w wysokości najwyższej z wymierzonych kar jednostkowych jest wystarczającą oceną zachowania się sprawcy (por. wyrok SA w Gdańsku z dnia 23 stycznia 1997 r., II AKa 321/96, Orz. Prok. i Pr. 1997, nr 7-8, poz. 19 oraz wyrok SN z dnia 17 maja 2000 r., IV KKN 39/99, LEX nr 51104). Z reguły bowiem popełnienie dwóch lub więcej przestępstw jest czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej
z dyrektywy absorpcji (por. SA w Warszawie w wyroku z dnia 12 lipca 2000 r., II AKa 171/00, OSA 2001, nr 1, poz. 5).

Nie bez znaczenia dla wymiaru kary łącznej pozostaje opinia o skazanym znajdująca się
w aktach sprawy (k. 37-38) . Wynika z niej, że zachowanie skazanego w zakładzie karnym ocenić należy jako pozytywne. Skazany był 18 razy nagradzany, 2 razy karany dyscyplinarnie. W rozmowach wychowawczych prezentuje umiarkowany stosunek
do popełnianych przestępstw i dotychczasowego sposobu życia.

Mając powyższe rozważania na uwadze Sąd połączył wyroki Sądu Rejonowego
w Białymstoku w sprawach XV K 1872/08 i XV K 358/09 i wymierzył P. C.– stosując zasadę asperacji karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności. Łącząc kary orzeczone za czyny będące przedmiotem rozpoznania w sprawie III K 79/11
na tej samej zasadzie sad wymierzył P. C.karę 4 (czterech) lat i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności.

Zgodnie z treścią art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej zaliczono P. C. okresy rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawach podlegających łączeniu. W pozostałym zakresie wyroki podlegające łączeniu pozostawiono do odrębnego wykonania.

Na mocy art. 572 k.p.k. Sąd umorzył postępowanie w zakresie połączenia wyroku Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie XV K 589/10 oraz czynów będących przedmiotem rozpoznania w sprawie III K 79/11, co do których Sad Okręgowy
w Białymstoku stwierdził, że stanowią wykroczenia, albowiem w tym przypadku nie zostały spełnione przesłanki określone w art. 85 Kodeksu karnego, o czym była mowa wyżej.

O kosztach obrony z urzędu orzeczono na mocy § 14 ust. 5 Rozporządzenia Ministra sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163 poz. 1348 z późn. zm.).

O kosztach orzeczono na mocy art. 624 § 1 k.p.k.