Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Białymstoku

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 września 2019 r.

Sąd Okręgowy w Białymstoku III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Mariusz Kurowski

Protokolant: Magdalena Maciejewska

w obecności prokuratora: Joanny Bąkowskiej

po rozpoznaniu dnia 24.09.2019 r. sprawy

J. W., s. R. i J. z d. B., ur.
(...) r. w B.

Skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 9 maja 1997 r. o sygn. akt III.K.287/97 za czyny z art. 208 d.k.k. popełnione w dniu 9 listopada 1996 r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata.

2.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 26 czerwca 2001 r. o sygn. akt III.K.1993/00 za czyn z art. 45 ust. 1 i art. 46 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony od końca grudnia 1998 r. do kwietnia 1999 r. na karę 1 (jednego) roku i (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby na okres 4 (czterech) lat i oddany w okresie próby pod dozór kuratora.

Postanowieniem z dnia 1 marca 2006 r. Sąd Rejonowy w Białymstoku zarządził wykonanie warunkowo zawieszonej kary.

3.  Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 2 września 2004 r. o sygn. akt III.K.17/04 za czyn z art. 46 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. popełniony w okresie od lipca 2002 r. do 20 września 2002 r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby wynoszący 4 (cztery) lata i kary grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych po 20 (dwadzieścia) złotych każda; na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 27 września 2002 r. do dnia 21 listopada 2002 r. przyjmując dwie stawki dzienne grzywny za równoważne jednemu dniowi rzeczywistego pozbawienia wolności. Postanowieniem z dnia 13 września 2006 r. Sąd Rejonowy w Białymstoku zarządził wykonanie kary pozbawienia wolności.

4.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 15 kwietnia 2005 r. o sygn. akt III.K.167/05 za czyn z art. 286 § 3 i 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 34 § 1 i 2 k.k. i art. 35 § 1 k.k. popełniony w dniu 3 listopada 2004 r. na karę 5 (pięciu) miesięcy ograniczenia wolności, zamienionej postanowieniem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 20 grudnia 2006 r. na 75 dni zastępczej kary pozbawienia wolności.

5.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 9 lutego 2006 r. o sygn. akt III.K.4652/05 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 10 czerwca 2005 r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.

6.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 20 kwietnia 2006 r. o sygn. akt III.K.5592/05 za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 13 sierpnia 2005 r., za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 26 lipca 2005 r., za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 22 sierpnia 2005 r., za czyn z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 24 sierpnia 2005 r. na karę łączną 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. Na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 2 listopada 2005 r. do dnia 2 listopada 2005 r.

7.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 26 kwietnia 2006 r. o sygn. akt III.K.337/06 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w okresie od 15 do 17 września 2005 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

8.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 28 marca 2006 r. o sygn. akt III.K.3280/05, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 16 listopada 2006 r. o sygn. akt VIII.Ka.686/06, za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 26 lutego 2005 r. za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w nocy z 29 na 30 grudnia 2004 r., za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w nocy z 29 na 30 grudnia 2004 r., za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w nocy z 2 na 3 stycznia 2005 r., za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony nieustalonego dnia w styczniu 2005 r., za czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 17 stycznia 2005 r., za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełniony w okresie od dnia 20 stycznia do dnia 3 lutego 2005 r., za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 28 stycznia 2005 r., 16 lutego 2005 r. i 18 lutego 2005 r. na łączną karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności.

9.  wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 14.11.2008r. w sprawie o sygn. III.K.122/08 (zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 10.02.2009 r. o sygn. II AKa 16/09) na dwie kary łączne pozbawienia wolności

- w punkcie I-szym na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. i art. 87 k.k. orzeczono łączną karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności, powstałą wskutek połączenia kar orzeczonych wyrokami:

- Sądu Rejonowego w Białymstoku sygn. akt III.K.3280/05

- Sądu Rejonowego w Białymstoku sygn. akt III.K.167/05

- w punkcie II-gim na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. orzeczono łączną karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, powstałą wskutek połączenia kar pozbawienia wolości orzeczonych wyrokami:

- Sądu Rejonowego w Białymstoku o sygn. akt III.K.4652/05,

- Sądu Rejonowego w Białymstoku o sygn. akt III.K.5592/05,

- Sądu Rejonowego w Białymstoku o sygn. akt III.K.337/06;

na podstawie art. 572 k.p.k. umorzono postępowanie w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym kar orzeczonych wyrokami: Sądu Rejonowego w Białymstoku o sygn. akt. III.K.287/97, Sądu Rejonowego w Białymstoku o sygn. akt III.K.1993/00 oraz Sądu Okręgowego w Białymstoku o sygn. akt III.K.17/04;

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczono skazanemu:

- na poczet orzeczonej w punkcie I-szym łącznej kary pozbawienia wolności okres 75 (siedemdziesięciu pięciu) dni zastępczej kary pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie III.K.167/05 odbywanej od dnia 2 września 2008 r.,

- na poczet orzeczonej w punkcie II-gim łącznej kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 2 listopada 2005 r. do dnia 2 listopada 2005 r.

oraz okresy odbytych kar w sprawach podlegających łączeniu.

zwolniono od ponoszenia kosztów sądowych

10.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 16 listopada 2016 r. o sygn. akt VII.K.355/16 za czyn z art. 281 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełniony w dniu 22 października 2015 r. na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności. Na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 22.10.2015 r. do dnia 23.10.2015 r. Zasądzono koszty obrońcy z urzędu i zwolniono od ponoszenia kosztów sądowych.

11.  wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 26 października 2017 r. o sygn. akt III.K.122/17 na podstawie art. 85 § 1 i 2 kk i art. 86 § 1 i 4 k.k. połączono łączną karę pozbawienia wolności orzeczoną w punkcie I - szym wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Białymstoku o sygn. akt III.K.122/08 w wymiarze 3 (trzech) lat pozbawienia wolności z karą pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku o sygn. akt VII.K.355/16 w wymiarze 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności i orzeczono łączną karę 4 (czterech) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

Na podstawie art. 572 k.p.k. umorzono postępowanie w przedmiocie połączenia kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami:

- Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie III.K.287/97,

- Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie III.K.1993/00

- Sądu Okręgowego w Białymstoku w sprawie III.K.17/04;

- w zakresie kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w pkt II sentencji wyroku łącznego o sygn. akt III.K.122/08 Sądu Okręgowego w Białymstoku.

Na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w punkcie I-szym kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okresy odbytych kar w sprawach podlegających łączeniu. W pozostałym zakresie wyroki jednostkowe w sprawach podlegających łączeniu pozostawiono do odrębnego wykonania. Na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej w punkcie I-szym kary łącznej pozbawienia wolności:

- okres 75 (siedemdziesięciu pięciu) dni zastępczej kary pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie Sądu Rejonowego w Białymstoku o sygn. akt III.K.167/05, odbywanej od dnia 2 września 2008 r. do 16 listopada 2008 r.

- okresy od 29 stycznia 2013 r. do dnia 2 maja 2013r. i od dnia 9 października 2014 r. do dnia 6 maja 2015 r.,

- od dnia 22.10.2015 r. godz. 22:10 do dnia 23.10.2015 r. (po godz. 14:30). zasądzono koszty obrońcy z urzędu oraz zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów sądowych.

12.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 20 listopada 2017 r. o sygn. akt VII.K.13/16 za czyn popełniony w okresie od dnia 11 września 2002 r. do dnia 25 października 2002 r. z art. 286 § 1 k.k., za czyn popełniony w okresie od 21 października 2002 r. do dnia 9 grudnia 2002 r. z art. 286 § 1 k.k., gdzie za oba ww. czyny na podstawie art. 91 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. wymierzono karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i grzywny w wysokości 40 stawek dziennych przyjmując, że jedna stawka jest równa kwocie 30 złotych, za czyn popełniony w okresie od dnia 10 sierpnia 2003 r. do dnia 12 września 2003 r. z art. 286 § 1 k.k., na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności i grzywny w wysokości 30 stawek dziennych przyjmując, że jedna stawka jest równa kwocie 30 złotych, za czyn popełniony w dniu 5 maja 2005 r. z art. 273 k.k. w zb. z art. 286 § 1 k.k., na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności i grzywny w wysokości 20 stawek dziennych przyjmując, że jedna stawka jest równa kwocie 30 złotych, za czyn popełniony w dniu 9 czerwca 2005 r. z art. 297 § 1 k.k. w zb z art. 273 kk w zb z art. 286 § 1 k.k., na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności i grzywny w wysokości 20 stawek dziennych przyjmując, że jedna stawka jest równa kwocie 30 złotych, za czyn popełniony w bliżej nieustalonych dniach w 2012 r. z art. 58 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k., na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, za czyn popełniony w okresie od 14 maja 2011 r. do dnia 29 stycznia 2013 r. z art. 242 § 3 k.k. na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności. Na podstawie art. 91 § 2 k.k. orzeczono łączną karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności i łączną karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych przyjmując, że jedna stawka jest równa kwocie 30 złotych. Zwolniono od ponoszenia kosztów sądowych.

I.  Na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 86 § 1 i 4 k.k. łączy opisaną w punkcie 11-tym (sygn. akt III.K.122/17) łączną karę 4 (czterech) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności z opisaną w punkcie 12- tym (sygn. akt VII.K.13/16) łączną karą 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności i orzeka skazanemu J. W. łączną karę 5 (pięciu) lat i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności.

II.  W pozostałym zakresie wyroki opisane w punktach 11-tym i 12-tym pozostawia do odrębnego wykonania.

III.  Na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w zakresie połączenia kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami:

- Sądu Rejonowego w Białymstoku o sygn. akt III.K.287/97,

- Sądu Rejonowego w Białymstoku o sygn. akt III.K.1993/00,

- Sądu Okręgowego w Białymstoku o sygn. akt III.K.17/04,

- w zakresie kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w pkt II sentencji wyroku łącznego o sygn. akt III.K.122/08 Sądu Okręgowego w Białymstoku.

IV.  Na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w punkcie I - szym łącznej kary pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres odbytej kary pozbawienia wolności ze sprawy III.K.122/17 Sądu Okręgowego w Białymstoku tj. od dnia 17 kwietnia 2017 r. do dnia 24 września 2019 r., jak też podlegające zaliczeniu okresy rzeczywistego pozbawienia wolności:

1.  od dnia 2 września 2008 r. do dnia 16 listopada 2008 r.,

2.  od dnia 29 stycznia 2013 r. do dnia 2 maja 2013r.,

3.  od dnia 9 października 2014 r. do dnia 6 maja 2015 r,

4.  od dnia 22.10.2015 r. do dnia 23.10.2015 r.

V.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz r.pr. P. R. tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu kwotę 177,12 (sto siedemdziesiąt siedem 12/100), w tym podatek VAT w kwocie 33,12 (trzydzieści trzy 12/100) złotych.

VI.  Zwalnia skazanego od ponoszenia kosztów sądowych.

SSO Mariusz Kurowski

Sygn. akt III.K.50/19

UZASADNIENIE

J. W. został skazany prawomocnymi wyrokami:

13.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 9 maja 1997 r. o sygn. akt III.K.287/97 za czyny z art. 208 d.k.k. popełnione w dniu 9 listopada 1996 r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata.

14.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 26 czerwca 2001 r. o sygn. akt III.K.1993/00 za czyn z art. 45 ust. 1 i art. 46 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony od końca grudnia 1998 r. do kwietnia 1999 r. na karę 1 (jednego) roku i (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby na okres 4 (czterech) lat i oddany w okresie próby pod dozór kuratora.

Postanowieniem z dnia 1 marca 2006 r. Sąd Rejonowy w Białymstoku zarządził wykonanie warunkowo zawieszonej kary.

15.  Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 2 września 2004 r. o sygn. akt III.K.17/04 za czyn z art. 46 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 60 § 2 k.k. w zw. z w zw. z art. 12 k.k. popełniony w okresie od lipca 2002 r. do 20 września 2002 r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby wynoszący 4 (cztery) lata i kary grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych po 20 (dwadzieścia) złotych każda; na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 27 września 2002 r. do dnia 21 listopada 2002 r. przyjmując dwie stawki dzienne grzywny za równoważne jednemu dniowi rzeczywistego pozbawienia wolności. Postanowieniem z dnia 13 września 2006 r. Sąd Rejonowy w Białymstoku zarządził wykonanie kary pozbawienia wolności.

16.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 15 kwietnia 2005 r. o sygn. akt III.K.167/05 za czyn z art. 286 § 3 i 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 34 § 1 i 2 k.k. i art. 35 § 1 k.k. popełniony w dniu 3 listopada 2004 r. na karę 5 (pięciu) miesięcy ograniczenia wolności, zamienionej postanowieniem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 20 grudnia 2006 r. na 75 dni zastępczej kary pozbawienia wolności.

17.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 9 lutego 2006 r. o sygn. akt III.K.4652/05 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 10 czerwca 2005 r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.

18.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 20 kwietnia 2006 r. o sygn. akt III.K.5592/05 za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 13 sierpnia 2005 r., za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 26 lipca 2005 r., za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 22 sierpnia 2005 r., za czyn z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 24 sierpnia 2005 r. na karę łączną 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. Na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 2 listopada 2005 r. do dnia 2 listopada 2005 r.

19.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 26 kwietnia 2006 r. o sygn. akt III.K.337/06 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w okresie od 15 do 17 września 2005 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

20.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 28 marca 2006 r. o sygn. akt III.K.3280/05, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 16 listopada 2006 r. o sygn. akt VIII.Ka.686/06, za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 26 lutego 2005 r. za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w nocy z 29 na 30 grudnia 2004 r., za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w nocy z 29 na 30 grudnia 2004 r., za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w nocy z 2 na 3 stycznia 2005 r., za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony nieustalonego dnia w styczniu 2005 r., za czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 17 stycznia 2005 r., za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełniony w okresie od dnia 20 stycznia do dnia 3 lutego 2005 r., za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 28 stycznia 2005 r., 16 lutego 2005 r. i 18 lutego 2005 r. na łączną karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności.

21.  wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 14.11.2008r. w sprawie o sygn. III.K.122/08 (zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 10.02.2009 r. o sygn. II AKa 16/09) na dwie kary łączne pozbawienia wolności

- w punkcie I-szym na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. i art. 87 k.k. orzeczono łączną karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności, powstałą wskutek połączenia kar orzeczonych wyrokami:

- Sądu Rejonowego w Białymstoku sygn. akt III.K.3280/05

- Sądu Rejonowego w Białymstoku sygn. akt III.K.167/05

- w punkcie II-gim na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. orzeczono łączną karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, powstałą wskutek połączenia kar pozbawienia wolości orzeczonych wyrokami:

- Sądu Rejonowego w Białymstoku o sygn. akt III.K.4652/05,

- Sądu Rejonowego w Białymstoku o sygn. akt III.K.5592/05,

- Sądu Rejonowego w Białymstoku o sygn. akt III.K.337/06;

na podstawie art. 572 k.p.k. umorzono postępowanie w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym kar orzeczonych wyrokami: Sądu Rejonowego w Białymstoku o sygn. akt. III.K.287/97, Sądu Rejonowego w Białymstoku o sygn. akt III.K.1993/00 oraz Sądu Okręgowego w Białymstoku o sygn. akt III.K.17/04;

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczono skazanemu:

- na poczet orzeczonej w punkcie I-szym łącznej kary pozbawienia wolności okres 75 (siedemdziesięciu pięciu) dni zastępczej kary pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie III.K.167/05 odbywanej od dnia 2 września 2008 r.,

- na poczet orzeczonej w punkcie II-gim łącznej kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 2 listopada 2005 r. do dnia 2 listopada 2005 r.

oraz okresy odbytych kar w sprawach podlegających łączeniu.

zwolniono od ponoszenia kosztów sądowych

22.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 16 listopada 2016 r. o sygn. akt VII.K.355/16 za czyn z art. 281 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełniony w dniu 22 października 2015 r. na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności. Na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 22.10.2015 r. do dnia 23.10.2015 r. Zasądzono koszty obrońcy z urzędu i zwolniono od ponoszenia kosztów sądowych.

23.  wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 26 października 2017 r. o sygn. akt III.K.122/17 na podstawie art. 85 § 1 i 2 kk i art. 86 § 1 i 4 k.k. połączono łączną karę pozbawienia wolności orzeczoną w punkcie I - szym wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Białymstoku o sygn. akt III.K.122/08 w wymiarze 3 (trzech) lat pozbawienia wolności z karą pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku o sygn. akt VII.K.355/16 w wymiarze 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności i orzeczono łączną karę 4 (czterech) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

Na podstawie art. 572 k.p.k. umorzono postępowanie w przedmiocie połączenia kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami:

- Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie III.K.287/97,

- Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie III.K.1993/00

- Sądu Okręgowego w Białymstoku w sprawie III.K.17/04;

- w zakresie kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w pkt II sentencji wyroku łącznego o sygn. akt III.K.122/08 Sądu Okręgowego w Białymstoku.

Na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w punkcie I-szym kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okresy odbytych kar w sprawach podlegających łączeniu. W pozostałym zakresie wyroki jednostkowe w sprawach podlegających łączeniu pozostawiono do odrębnego wykonania. Na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej w punkcie I-szym kary łącznej pozbawienia wolności:

- okres 75 (siedemdziesięciu pięciu) dni zastępczej kary pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie Sądu Rejonowego w Białymstoku o sygn. akt III.K.167/05, odbywanej od dnia 2 września 2008 r. do 16 listopada 2008 r.

- okresy od 29 stycznia 2013 r. do dnia 2 maja 2013r. i od dnia 9 października 2014 r. do dnia 6 maja 2015 r.,

- od dnia 22.10.2015 r. godz. 22:10 do dnia 23.10.2015 r. (po godz. 14:30). zasądzono koszty obrońcy z urzędu oraz zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów sądowych.

24.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 20 listopada 2017 r. o sygn. akt VII.K.13/16 za czyn popełniony w okresie od dnia 11 września 2002 r. do dnia 25 października 2002 r. z art. 286 § 1 k.k., za czyn popełniony w okresie od 21 października 2002 r. do dnia 9 grudnia 2002 r. z art. 286 § 1 k.k., gdzie za oba ww. czyny na podstawie art. 91 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. wymierzono karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i grzywny w wysokości 40 stawek dziennych przyjmując, że jedna stawka jest równa kwocie 30 złotych, za czyn popełniony w okresie od dnia 10 sierpnia 2003 r. do dnia 12 września 2003 r. z art. 286 § 1 k.k., na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności i grzywny w wysokości 30 stawek dziennych przyjmując, że jedna stawka jest równa kwocie 30 złotych, za czyn popełniony w dniu 5 maja 2005 r. z art. 273 k.k. w zb. z art. 286 § 1 k.k., na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności i grzywny w wysokości 20 stawek dziennych przyjmując, że jedna stawka jest równa kwocie 30 złotych, za czyn popełniony w dniu 9 czerwca 2005 r. z art. 297 § 1 k.k. w zb z art. 273 kk w zb z art. 286 § 1 k.k., na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności i grzywny w wysokości 20 stawek dziennych przyjmując, że jedna stawka jest równa kwocie 30 złotych, za czyn popełniony w bliżej nieustalonych dniach w 2012 r. z art. 58 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k., na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, za czyn popełniony w okresie od 14 maja 2011 r. do dnia 29 stycznia 2013 r. z art. 242 § 3 k.k. na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności. Na podstawie art. 91 § 2 k.k. orzeczono łączną karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności i łączną karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych przyjmując, że jedna stawka jest równa kwocie 30 złotych. Zwolniono od ponoszenia kosztów sądowych.

W dniu 12.04.2019 r. skazany J. W. wniósł o wydanie nowego wyroku łącznego. Zażądał połączenia kar orzeczonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku o sygn. akt III.K.122/08 oraz Sądu Rejonowego w Białymstoku o sygn. akt VII.K.355/06 i VII.K.13/16. Nie uzasadniając w żaden sposób swego wniosku zażądał zastosowania przy wymiarze kary łącznej zasady absoprcji. Jednocześnie też wskutek inicjatywy Dyrektora Zakładu Karnego we W. doszło do wszczęcia z urzędu postępowania o wydanie wyroku łącznego odnośnie skazanego J. W., która to sprawa została połączona ze sprawą wszczętą na wniosek skazanego.

Sąd zważył, co następuje:

Oczyszczając przedpole rozważań wskazać należy, iż Sąd zdecydował się objąć analizą wszystkie wyroki, jakie zapadły wobec J. W.. Powodem była treść wniosku skazanego, gdzie zażądał rozważenia możliwości połączenia dwóch ostatnich wymierzonych mu kar jednostkowych z karą łączną orzeczoną przez Sąd Okręgowy w Białymstoku o sygn. akt III.K.122/08. Jak wskazano kara ta została orzeczona mocą wyroku łącznego, w którym połączono kary wymierzone wyrokami Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawach o sygn. akt: III.K.3280/05, III.K.167/05, III.K.4652/05, III.K.5592/05 i III.K.337/06. Z kolei pismo Dyrektora Zakładu Karnego we W. wskazywało potrzebę rozważenia możliwości połączenia kary orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku ze sprawy III.K.122/17, który objął ww. wyrok łączny.

Oceniając wniosek skazanego należało uznać, iż co do zasady zasługuje on na uwzględnienie. Jednakże w pierwszej kolejności niezbędnym było rozważyć zastosowanie właściwej ustawy materialnej - kodeksu karnego, według której należy orzekać w sprawie. Zgodnie z dyspozycją art. 19 ust. 1 ustawy z 20.02.2015r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r. poz. 396), która weszła w życie 1.07.2015 r. - przepisów rozdziału IX Kodeksu karnego w brzmieniu nadanym tą ustawą nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia jej w życie, chyba, że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po wspomnianej dacie. Istotnym jest, iż wyrok Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie o sygn. akt VII.K.13/16, którego wydanie uzasadniło przeprowadzenie niniejszego postępowania został wydany dniu 20.11.2017 r., a zatem po ww. dacie. Okoliczność ta w powiązaniu z faktem, że, prócz wyroku ze sprawy VII.K.355/16 pozostałe wyroki jednostkowe, jakie zapadły wobec J. W. uprawomocniły się przed 1.07.2015 r., a więc przed dniem wejścia w życie ww. nowelizacji, uzasadniła ustalenie w pierwszej kolejności, który z konkurencyjnych stanów prawnych jest korzystniejszy dla skazanego. Podkreślenia wymaga, iż w takiej sytuacji norma art. 19 ust. 1 ustawy z 20.02.2015 r. nie wyłącza dyspozycji art. 4 § 1 k.k. Stanowisko to prezentuje jednolicie doktryna i judykatura (tak: J. Majewski, teza 2.-8. komentarza do art. 19 ustawy z dnia 20.02.2015r. Lex, Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23.03.2016 r. sygn. akt IV KK 70/16, LEX). Zgodnie z art. 4 § 1 k.k., jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy. Tę temporalną regułę, z zastrzeżeniem wskazanego wyżej przepisu, stosuje się również w przedmiocie wydania wyroku łącznego. Stosując ją należy przeanalizować przesłanki do wydania wyroku łącznego nie tylko w kontekście ustawy obowiązującej w czasie popełnienia przestępstwa i w czasie wyrokowania, ale również przez pryzmat wszystkich zmieniających się stanów prawnych w przedziale czasowym wyznaczonym przez datę czynu (za który wymierzono karę będącą przedmiotem postępowania) i datę orzekania. Również zgodne stanowisko doktryny i judykatury wskazuje, że ustawą względniejszą dla skazanego jest ta, której wybór opiera się na ocenie całokształtu konsekwencji wynikających dla niego z kolejnego zastosowania obydwu wchodzących w grę ustaw. Warunkiem dokonania wyboru spełniającego te wymogi jest przeprowadzenie przez sąd orzekający swoistego testu polegającego na podjęciu rozstrzygnięcia w sprawie, odrębnie na podstawie jednej i drugiej ustawy, a następnie na porównaniu obu rezultatów według kryterium korzystności dla oskarżonego ( tak: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13.05.2008 r., V KK 15/08, LEX nr 398529; uchwała Sądu Najwyższego z dnia 12.03.1996 r., I KZP 2/96, publ. w OSNKW 1996/3-4/16).

Przepis art. 85 k.k. w brzmieniu do 30.06.2015 r. wskazywał jako pozytywny warunek połączenia węzłem kary łącznej danego rodzaju kar bądź innych podlegających łączeniu, by przestępstwa te zostały popełnione zanim zapadł pierwszy, chociażby nieprawomocny wyrok co do któregokolwiek z nich. Analiza dat/okresów realizacji przestępstw oraz dat wydania jednostkowych wyroków wymienionych w pkt 1-8, 10 i 12 sentencji wyroku, w świetle brzmienia tej normy ujawnia, że wskutek wydania wyroku w sprawie VII.K.13/16 orzeczona jego mocą kara 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności podlegałaby połączeniu z karą 1 (jednego) roku pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku o sygn. akt III.K.17/04. W pozostałym zaś zakresie kary te podlegałyby łączeniu w identyczny sposób, w jaki uczynił to Sąd Okręgowy w Białymstoku w sprawie III.K.122/08. (poprzez orzeczenie dwóch kar łącznych: pierwszej - wskutek połączenia kar orzeczonych wyrokami Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawach o sygn. akt III.K.3280/05 i III.K.167/05, i drugiej – wskutek połączenia kar orzeczonych wyrokami Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawach III.K.4652/05, III.K.5592/05 i III.K.337/06.). Stanowczego podkreślenia jednakże wymaga, że powyższe rozważania odnoszące się do możliwości połączenia orzeczonych wobec J. W. kar jednostkowych jak w sprawie III.K.122/08 Sądu Okręgowego w Białymstoku są wyłącznie hipotetyczne. Wynika to z faktu wydania przez Sąd Okręgowy w Białymstoku wyroku łącznego w sprawie sygn. akt III.K122/17, mocą którego została objęta węzłem łącznej kary kara łączna pozbawienia wolności wymierzona w punkcie I-szym sentencji wyroku o sygn. akt III.K.122/08 Sądu Okręgowego, jak też kara wymierzona w sprawie VII.K.355/16 Sądu Rejonowego w Białymstoku. Nadto w orzeczeniu tym na podstawie art. 572 k.p.k. umorzono postępowanie m.in. w zakresie połączenia drugiej kary łącznej wymierzonej w sprawie III.K.122/08. Okoliczność ta powoduje, że w zakresie ww. kar, w tym wszystkich kar jednostkowych połączonych w wyroku łącznym Sądu Okręgowego w Białymstoku o sygn. akt III.K.122/08 jak i kary łącznej orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku o sygn. akt VII.K.355/16 zachodzi powaga rzeczy osądzonej. Tym samym brak jest możliwości orzeczenia nowego wyroku łącznego, którego substratem były by kary wymierzone tymi wyrokami. Nie było zatem możliwym przychylenie się do zawartego we wniosku żądania J. W. w tym zakresie. Innymi słowy stosując obowiązujące do 30.06.2015r. przepisy ustawy karnej materialnej możliwym było połączenie kary orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku o sygn. akt VII.K.13/16 z karą wymierzoną wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku o sygn. akt III.K.17/04 oraz umorzenie na podstawie art. 572 k.p.k. postępowania karnego w pozostałym zakresie. To zaś powodowało, że kara orzeczona wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Białymstoku o sygn. akt III.K.122/17 byłaby odrębnie wykonywana.

Natomiast zgodnie z treścią obecnie obowiązującego art. 85 § 1 k.k. jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, należy orzec karę łączną. Zgodnie z § 2 jej podstawę stanowić mogą tylko kary wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1. Przy stosowaniu obecnie obowiązującego uregulowania Sąd miał obowiązek wziąć pod uwagę jedynie dwie łączne kary, które mogły podlegać połączeniu, tj. łączną karę 4 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczoną wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w sprawie o sygn. akt III.K.122/17 i łączną karę wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku o sygn. akt VII.K.13/16 w wysokości 2 lat pozbawienia wolności. Jedynie bowiem te dwie kary są obecnie wykonywanie wobec J. W..

W ocenie Sądu powyższa analiza wskazuje, iż należy w niniejszej sprawie zastosować obecnie obowiązujące przepisy dotyczące kary łącznej. Zastosowanie przepisów ustawy obowiązującej do dnia 30.06.2015 r. powodowałoby, że wobec skazanego funkcjonowałyby dwie odrębne łączne kary pozbawienia wolności, z których jedną byłaby kara ze sprawy III.K.122/17 Sądu Okręgowego w Białymstoku. Nawet zatem uwzględniając konieczność zaliczenia na poczet nowo wymierzonej kary łącznej okresu 1 roku odbytej kary pozbawienia wolności ze sprawy III.K.17/04 Sądu Okręgowego w Białymstoku (skoro kara ta miała zostać połączona z karą łączną ze sprawy VII.K.13/16 Sądu Rejonowego w Białymstoku) to w ocenie Sądu korzystniejszym jest wymierzenie jednej kary łącznej na obecnie obowiązujących przepisach. Zwłaszcza, że J. W. został skazany w sprawie sygn. akt III.K.17/04 za przestępstwo z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, a zatem istotnie różne od większości przestępstw, za które został skazany w sprawie VII.K.13/16, gdzie przypisano mu winę w zakresie pięciu przestępstw przeciwko mieniu i wyłącznie jednego z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Przechodząc do wymiaru łącznej kary pozbawienia wolności, jaka mogła być orzeczona niniejszym wyrokiem łącznym należy stwierdzić, iż granice te wyznacza treść art. 86 § 1 k.k. Możliwym zatem było orzeczenie kary łącznej w wymiarze nie niższym niż najsurowsza z orzeczonych kar ( granica dolna), ale nie wyższym niż suma ww. kar ( granica górna). Sąd zaś może zastosować różne metody jej kształtowania. Pierwszą z nich jest oparcie się na zasadzie kumulacji, a zatem prostym dodaniu wysokości orzeczonych kar łącznych i orzeczenie nowej kary łącznej stanowiącą ich sumę. Ten sposób wymierzania nowej kary łącznej winien być stosowany jedynie do sprawców, co do których nie ma żadnej pozytywnej prognozy, są całkowicie zdeprawowani i brak jest podstaw do stosowania instytucji ułatwiających im zakończenie kary. Druga - metoda absorpcji, polega na wymierzeniu kary w najniższym możliwym rozmiarze, tj. pochłonięcia kary niższej przez najsurowszą. Niewątpliwie ten rodzaj łączenia kar można stosować do najlepiej ocenianych sprawców, których przebieg resocjalizacji jest dalece zaawansowany.

Zaznaczyć należy, że treść art. 85a k.k. wskazuje, iż podstawowymi dyrektywami wymiaru kary łącznej są ww. zasady prewencji ( ogólnej i szczególnej). Jednakże poprzedzenie tego wskazania zwrotem "przede wszystkim" ujawnia, że także opisane w art. 53 k.k. i następnych pozostałe zasady wymiaru kary mają pomocniczo zastosowanie do określania jej wysokości. Zatem przy ustalaniu wysokości kary łącznej znaczenie mają również elementy składające się na związek przedmiotowy i podmiotowy zbiegających się realnie przestępstw. Im związek ten jest ściślejszy, tym bardziej przeważa absorbowanie poszczególnych kar, im luźniejszy - ich kumulacja. Należy zwrócić uwagę, że związek przedmiotowy zbiegających się realnie przestępstw ocenia się według tożsamości lub podobieństwa dóbr naruszonych poszczególnymi przestępstwami oraz na podstawie zwartości czasowej i miejscowej ich popełnienia. Związek podmiotowy rozumie się jako podobieństwo rodzaju winy i zamiarów ( tak: wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 14 marca 2007 r. o sygn. akt II AKa 44/07, KZS 2007/4/27).

Wskazać wypada, iż zasada absorpcji przy wymierzaniu kary łącznej może być zastosowana wówczas, gdy pomiędzy poszczególnymi przestępstwami zachodzi bliski związek przedmiotowy i podmiotowy, a przesłanka prognostyczna pozwala na stwierdzenie, że kara łączna w wysokości najwyższej z wymierzonych kar jednostkowych jest wystarczającą oceną zachowania się sprawcy W doktrynie i orzecznictwie podkreśla się, że oparcie wymiaru kary łącznej na zasadzie kumulacji bądź absorpcji traktować należy jako rozwiązanie skrajne, stosowane wyjątkowo. Natomiast priorytetową zasadą wymiaru kary łącznej powinna być zasada asperacji czyli częściowej kumulacji i częściowej absorpcji ( tak: A. Marek: Komentarz, Kodeks karny, Warszawa 2004 rok s. 293; wyrok SN z 2 grudnia 1975 r. sygn. akt Rw 628/75, OSNKW 1976/2/33, wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 13 listopada 2003 r., sygn.. akt II AKa 339/03). Analiza wszystkich okoliczności ujawnia brak podstaw do zastosowania wobec J. W. nie tylko zasady kumulacji, ale również zasady absorpcji.

Jak wskazano orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Dlatego określając wysokość kary łącznej sąd nie brał pod uwagę okoliczności przyjętych za podstawę wymiaru kar za popełnione przestępstwa - ich stopnia społecznej szkodliwości, czy ówczesnego stopnia winy skazanego. Nie brał też pod uwagę okoliczności, które legły u podstaw wymierzenia przez sądy kar łącznych w danym rozmiarze. Okoliczności te zostały już wzięte pod uwagę w tych wyrokach, których kary łączne obecnie zostały objęte węzłem niniejszej łącznej kary.

Najistotniejszym dowodem wpływającym na wymiar kary łącznej jest opinia z Zakładu Karnego we W. o procesie resocjalizacji J. W. (k. 94-94v). Jej treść ukazuje, że ów proces znajduje się na średniozaawansowanym etapie. Mimo przebywania w zakładzie karnym od ponad dwóch lat opinię o skazanym można określić jedynie jako dość dobrą. Po początkowym pobycie w Areszcie Śledczym w M. w warunkach zakładu półotwartego J. W. został skierowany do zakładu karnego zamkniętego i przetransportowany do zakładu karnego we W.. Powodem było jego naganne zachowanie. Obecnie zaś nie sprawia on kłopotów natury wychowawczej czy porządkowej. Odbywa karę w systemie programowego oddziaływania. Jest zatrudniony nieodpłatnie w charakterze pracownika porządkowego na terenie zakładu karnego. Wcześniej by zatrudniony wpierw nieodpłatnie, a później odpłatnie w charakterze pracownika pralni. Jednakże z uwagi na zaniedbywanie obowiązków skierowano go do nieodpłatnego wykonywania prac porządkowych. J. W. sporadycznie korzysta z zasobów bibliotecznych celem samoedukacji. Istotnym jednakże jest, iż oczekuje na udział w programie readaptacji z zakresu przeciwdziałania agresji. Od momentu ukarania, kiedy zmieniono mu podgrupę klasyfikacyjną był on dwanaście razy nagradzany regulaminowo. Uczestniczył także w programie readaptacji z zakresu umiejętności społecznych. Nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej. Sąd wziął też pod uwagę, że skazany wykazuje krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw. Nie może jednakże ujść uwadze, iż nie podejmował on jakichkolwiek działań, by spłacić zasądzone na rzecz pokrzywdzonych należności w znacznej bo wynoszącej 7 300 zł kwocie. Przy czym jak wskazano ze swej winy utracił źródło dochodu umożliwiające choćby częściowe wywiązanie się z tego obowiązku.

Oceniając natomiast pozostałe ww. dyrektywy wymiaru łącznej kary wskazać należy, że pomiędzy przestępstwami, których kary zostały objęte węzłem kary łącznej w sprawie III.K.122/17 i przestępstwem ze sprawy VII.K.13/16 istnieje stosunkowo bliski związek podmiotowo - przedmiotowy. Większości przestępstw, których kary objęte są ww. wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego J. W. popełnił na przestrzeni 10 czerwca 2005 r. - 17 września 2005 r. Jedynie czynu z połącoznej tam kary ze sprawy o sygn. akt VII.K.355/16 Sądu Rejonowego w Białymstoku dopuścił się on w dniu 22 października 2015 r. Z kolei przestępstw, za które J. W. został skazany wyrokiem o sygn. akt VII.K.13/16 dopuścił się w latach 2002, 2003 i 2005, jak też jednego czynu w 2012r. Nie może też ujść uwadze, iż poza jednym (z 2012 r.) wszystkie te czyny były przestępstwami podobnymi - przedmiotem zamachu było mienie i zostały one popełnione z chęci osiągnięcia korzyści majątkowej.

W tej sytuacji rozstrzygnięcie o wymierzeniu kary łącznej w wysokości 5 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności Sąd oparł na zasadzie mieszanej. Należy wziąć pod uwagę fakt, że możliwym było wymierzenie kary łącznej w przedziale od 4 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności do 6 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Zastosowana metoda wymiaru kary łącznej pozwala uniknąć konsekwencji w postaci kumulacji dolegliwości wynikającej z orzeczonych kar jednostkowych, a tym samym naruszenia zasady racjonalności wymiaru kary i zasady humanitaryzmu stosowania kar i środków karnych, do czego prowadzi oparcie wymiaru kary łącznej na dyrektywie kumulacji. Z drugiej strony pozwala ona również uniknąć nieuzasadnionego premiowania sprawcy popełniającego wiele przestępstw, do czego prowadzi zasada absorpcji oznaczająca w istocie wymiar kary za jedno z pozostających w zbiegu przestępstw oraz praktyczną bezkarność w zakresie pozostałych. Zaznaczenia wymaga, że obecnie 40 - letni, a więc stosunkowo młody J. W. jest osobą wielokrotnie karaną, który gro swego życia spędził w zakładach karnych. Mimo tego doświadczenia dopuszczał się kolejnych przestępstw ( Informacja o pobytach i orzeczeniach k. 97-103, karta karna k. 76-78). Okoliczność ta wskazuje na jego duży upór w popełnianiu przestępstw pozwalając też stwierdzić, że uczynił on sobie z tego sposób na życie. Obecna zaś poprawa postawy skazanego nie może doprowadzić do przyjęcia, iż jego proces resocjalizacji jest zaawansowany skoro nastąpiła ona tak niedawno po długim okresie braku jakichkolwiek starań w tym zakresie.

Do powyższego należy dodać, iż podstawą ww. kary łącznej są normy art. 85 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 86 § 1 i 4 k.k. skoro połączono dwie łączne kary.

Na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w punkcie I - szym sentencji łącznej kary pozbawienia wolności Sąd zaliczył skazanemu okresy odbytej kary w sprawie III.K.122/17 Sądu Okręgowego w Białymstoku jak też podlegające zaliczeniu okresy rzeczywistego pozbawienia wolności wskazane w punkcie IV sentencji wyroku.

Na podstawie art. 572 k.p.k. Sąd umorzył postępowanie w przedmiocie orzeczenia kary łącznej w zakresie kar pozbawienia wolności orzeczonych pozostałymi wyrokami, które aktualnie nie podlegają już wykonaniu, tj. w zakresie: kar orzeczonych wyrokami Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawach o sygn. akt III.K.287/97, III.K.1993/00 oraz wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku w sprawie o sygn. akt III.K.17/04 jak też w zakresie kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w pkt II sentencji wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Białymstoku w sprawie o sygn. akt III.K.122/08.

W oparciu o art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił skazanego od kosztów sądowych związanych z wydaniem wyroku łącznego, uznając, iż jego aktualna sytuacja związana z pozbawieniem wolności, sytuacja rodzinna i materialna uniemożliwi mu ich uiszczenie.