Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Białymstoku

UZASADNIENIE

M. T. został oskarżony o to, że w okresie od 5 grudnia 2016 roku do 10 stycznia 2017 roku w miejscowości (...) gm. Z. i w B. woj. (...) udaremnił wykonanie czynności służbowych i przeprowadzenie kontroli przez osobę do tego uprawnioną tj. starsza inspektor pracy A. L. z Państwowej Inspekcji Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy w B. upoważnionej do przeprowadzenia kontroli przedsiębiorcy w zakresie inspekcji pracy w spółce (...), gdzie będąc reprezentantem spółki nie dostarczył żądanych dokumentów w wyznaczonym terminie, to jest o czyn z art. 225 § 2 kk.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku z 29 marca 2018 r. w sprawie o sygn. akt III K 539/17 oskarżony M. T. został uznany za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu i za to na mocy art. 225 § 2 kk w zw. z art. 37a kk skazano go i wymierzono mu karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna kary grzywny jest równa kwocie 50 złotych. Zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 500 złotych tytułem opłaty i obciążono go pozostałymi kosztami procesu w kwocie 70 złotych.

Powyższy wyrok zaskarżył oskarżony M. T. na swoją korzyść.

Wniósł o uchylenie powyższego rozstrzygnięcia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja oskarżonego, chociaż nie zawierała żadnych zarzutów okazała się słuszna w kierunku zmiany orzeczenia i uniewinnienia w/w od stawianego mu zarzutu.

Ze zgromadzonych dowodów wynika, że w dniu 01 grudnia 2016 r. starszy inspektor pracy A. L. i młodszy inspektor pracy K. J. udali się do siedziby (...) Sp. z o.o. z siedzibą w (...), (...)-(...) Z. w celu przeprowadzenia czynności kontrolnych – sprawdzenia stopnia realizacji środków prawnych wydanych przez inspektora pracy podczas poprzedniej kontroli, w oparciu o upoważnienie do przeprowadzenia kontroli nr (...) z dnia 30 listopada 2016 r. W siedzibie spółki w/w zastali pracownicę E. B. i syna M. T. - D. T.. Kontrolująca A. L. doręczyła D. T. żądanie skierowane do zarządu (...) Sp. z o.o. w B. dotyczące dostarczenia do siedziby Państwowej Inspekcji Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy w B. wymienionych w piśmie dokumentów. D. T. skontaktował się telefonicznie z ojcem M. T., który poinformował, że nie czuje się dobrze i nie przyjedzie do siedziby Spółki. Następnie telefonicznie w/w ustalił z inspektor A. L., że dostarczy dokumenty w dniu 06 grudnia 2016 r. Ponieważ w/w nie stawił się do Okręgowego Inspektoratu Pracy w B. w wyznaczonym dniu, 07 grudnia 2016 r. zostało wysłane na adres siedziby Spółki kolejne żądanie o tożsamej treści, co poprzednie, skierowane do zarządu (...) Sp. z o.o. w B.. Pismo w dniu 23 grudnia 2016 roku odebrała osoba, która podpisała się (...) i przystawiła pieczęć Spółki. W dniu 28 grudnia 2018 r. M. T. ponownie nie stawił się w Okręgowym Inspektoracie Pracy, telefonicznie skontaktował się z inspektorem, poprosił o kolejne przesunięcie terminu dostarczenia dokumentów na dzień 10 stycznia 2017 r. W wyznaczonym dniu ponownie nie zostały złożone dokumenty objęte żądaniem, wobec czego w dniu 15 lutego 2017 r. skierowano do Prokuratury Rejonowej w Białymstoku zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez w/w z art. 225 § 2 k.k.

Powyższe okoliczności ustalono w oparciu o dowody, na których oparł się Sąd Rejonowy wydając rozstrzygnięcie w sprawie (k. 101).

Zgodnie z art. 225 § 2 k.k. przestępstwo popełnia osoba, która osobie uprawnionej do kontroli w zakresie inspekcji pracy lub osobie przybranej jej do pomocy udaremnia lub utrudnia wykonanie czynności służbowej. Jest to przestępstwo powszechne, sprawca musi działać co najmniej z zamiarem ewentualnym (przewidując możliwość udaremnienia lub utrudnienia wykonania czynności służbowej, co najmniej godzić się na to).

Wątpliwości Sądu Okręgowego, co do możliwości żądania od oskarżonego przez inspektorów Okręgowego Inspektoratu Pracy w B. określonych dokumentów należących do (...) Sp. z o.o. zrodziły się podczas badania, jakie więzi prawne łączyły M. T. z tym podmiotem i czy był on uprawniony do dysponowania dokumentami Spółki. Zgodnie z art. 12 k.s.h. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji (…) z chwilą wpisu do rejestru staje się spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (…) i uzyskuje osobowość prawną. Z odpisu pełnego z rejestru przedsiębiorców z dnia 13 sierpnia 2018 r. wynika, iż (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...) została zarejestrowana pod numerem (...) w dniu 31 maja 2012 r. Organem uprawnionym do reprezentowania Spółki był zarząd – każdy członek zarządu samodzielnie. Od dnia 15 października 2013 r. do dnia 29 grudnia 2016 r. jedynym członkiem zarządu i jego prezesem był J. T. (od 24 września 2013 r. do 29 grudnia 2016 r. posiadał on 100% udziałów w Spółce). W dniu 29 grudnia 2016 r. J. T. został wykreślony, jako jedyny członek i prezes zarządu. Od 29 grudnia 2016 r. do dnia uzyskania odpisu pełnego w jego miejsce została powołana N. T. (jedyny członek i jednocześnie prezes zarządu). Przez cały okres funkcjonowania Spółki nie było ustanowionego organu nadzoru ani prokurenta (k. 134-135).

W ocenie Sądu Odwoławczego brak było podstaw do wręczenia żądania dostarczenia dokumentów w dniu 01 grudnia 2016 r. skierowanego do zarządu Spółki D. T. - synowi oskarżonego, którego na tą datę żadne formalne więzi ze spółką nie łączyły. Ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, iż w/w nie był nawet pracownikiem tej Spółki. W dniu 23 grudnia 2014 r. korespondencję przesłaną listem poleconym przez Okręgowy Inspektorat Pracy w B. odebrał J. T. – jedyny członek zarządu Spółki i jej prezes. Kolejnymi wadliwymi działaniami było prowadzenie rozmów z oskarżonym, bez uprzedniego ustalenia czy ma on prawo do działania w imieniu Spółki. W ocenie Sądu twierdzenie w kolejnych rozmowach telefonicznych, że dostarczy dokumenty, było niewystarczające. Zresztą z wyjaśnień M. T. wynika, iż jakieś starania w kierunku przedstawienia pełnomocnictwa ze strony kontrolujących były podjęte, po czym z niewiadomych przyczyn zaniechano ich („ … dzwoniłem do niej. Ciężko się było do niej dodzwonić. Ja nie uzyskałem pełnomocnictwa od zarządu … Nie wiem dlaczego przypisuje mi się czyny które należą do zarządu. … inspektor wzywała go ( mnie) do złożenia pełnomocnictwa od N. T.. Oświadcza iż upoważnienia tego nie złożył, podobnie jak innych dokumentów. Ja nie jestem właścicielem spółki, ani członkiem zarządu” - k. 96).

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Odwoławczy uznał, że wskutek kolejnych wadliwych czynności przedstawicieli Okręgowej Inspekcji Pracy w B., w sposób nieprawidłowy zobowiązywano M. T. do składania dokumentów, którymi nie miał prawa dysponować.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Okręgowy na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. zmienił zaskarżone rozstrzygniecie i uniewinnił w/w od stawianego mu zarzutu.

O kosztach obrony z urzędu za postępowanie odwoławcze orzeczono na podstawie art. 616 § 2 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. w zw. z § 17 ust. 2 pkt 4 w zw. z § 4 ust. 1 i 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. 2016.1714).

Na mocy art. 632 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. Sąd Okręgowy orzekł o kosztach postępowania za postępowanie odwoławcze.